My name is Manuela Porceddu (1977, Moncalieri, IT), I work mainly with photography and video and am based in Dordrecht. After earning my BA from the Willem de Kooning Academy in Rotterdam, I ran a design studio where I initially developed socially engaged projects in collaboration with artists.

Mijn naam is Manuela Porceddu (1977, Moncalieri, IT), ik werk voornamelijk met fotografie en video en ben gevestigd in Dordrecht. Ik behaalde mijn BA aan de Willem de Kooning Academie te Rotterdam, waar ik vervolgens een ontwerpbureau leidde –waar ik in samenwerking met kunstenaars aanvankelijk sociaal maatschappelijke projecten ontwikkelde.

With my current work, I explore the ways in which people (and non-people) connect with their environment. My preference for lens-based media stems from the possibility of using the lens as a medium that filters reality and thus can be used to highlight and explore specific perspectives or interpretations of reality.

Growing up as a migrant child, I soon realized that people live in different realities. Homesickness, home culture, and the search for one’s own place and identity played significant roles in my family life. This sparked my interest in the (up)rooting and anchoring of bodies and landscapes.

My artistic research revolves around questions such as: When does someone or something truly belong? What is needed to take root and feel anchored? How do bodies and objects internalize memories? How do they preserve a sense of belonging? These questions are the foundation for creating new work, which always begins with a walk.

As I walk through the landscape, I observe how my body experiences the environment. At the same time, I reflect on my own (up)rooting in relation to my birthplace and the origins of my ancestors. I process these observations and notes in encounters with other women, in the form of conversations and interviews. These are intimate exchanges that offer me new insights and a broader perspective on my research into (up)rooting and anchoring of bodies and landscapes.

My work is informed by conceptions of both philosopher Gilles Deleuze and anthropologist Tim Ingold, both of whom address the notions of network and entanglement and advocate for alternative knowledge gathering. In particular, Deleuze's rhizome and Ingold's concept of “Lines Of Correspondence,” by which he refers to the connections and relationships people establish through their interactions with materials and their environment, play an important role in my work. Especially since this conception emphasizes the interconnectedness of human activities and the world.

With my work, I aim to bring nuances within the themes of migration and appropriation of nature and earth. I want to unravel its complexity by exposing pieces of it from a personal and embodied perspective.

Met mijn huidige werk onderzoek ik de manieren waarop mensen (en niet-mensen) verbinding maken met hun omgeving. Mijn voorkeur voor lens-based media komt voort uit de mogelijkheid om de lens te gebruiken als een medium dat de werkelijkheid filtert en daarmee ingezet kan worden om specifieke perspectieven of interpretaties van de werkelijkheid uit te lichten en te onderzoeken.

Dat mensen in verschillende realiteiten leven ontdekte ik als opgroeiend migrantenkind, waar heimwee, thuiscultuur en het vinden van je eigen plek en identiteit een grote rol speelden binnen het gezinsleven. Hierin ontspruit mijn interesse in (ont)worteling en verankering van lichamen en landschappen.

Mijn artistieke onderzoek draait om vragen als; Wanneer behoort iemand of iets erbij? Wat is er nodig om te verankeren en te wortelen? Hoe internaliseren lichamen en objecten herinneringen? Hoe bewaren ze het gevoel van verbondenheid? De ze vragen vormen de basis voor het maken van nieuw werk, dat steevast begint met een wandeling.

Lopend door het landschap observeer ik hoe mijn lichaam de omgeving ervaart. Tegelijkertijd reflecteer ik op mijn eigen (ont)worteling in relatie tot mijn geboorteplek en de oorsprong van mijn voorouders. Deze observaties en notities verwerk ik in ontmoetingen met andere vrouwen, in de vorm van gesprekken en interviews. Dit zijn intieme uitwisselingen die mij nieuwe inzichten bieden en een bredere kijk geven op mijn onderzoek naar (ont)worteling en verankering van lichamen en landschappen.

Mijn werk wordt gevoed door denkbeelden van zowel filosoof Gilles Deleuze als antropoloog Tim Ingold, beiden gaan in op de noties netwerk en verstrengeling en pleiten voor alternatieve kennisvergaring. Met name het rizoom van Deleuze en Ingolds concept ‘Lines Of Correspondence’, waarmee hij verwijst naar de verbindingen en relaties die mensen tot stand brengen door hun interacties met materialen en hun omgeving, spelen een belangrijke rol in mijn werk. Vooral omdat deze denkbeelden de onderlinge verbondenheid van menselijke activiteiten en de wereld benadrukt.

Met mijn werk beoog ik nuances aan te brengen binnen de thema’s migratie en toe-eigening van natuur en aarde. Ik wil de complexiteit hiervan ontrafelen door stukjes ervan bloot te leggen vanuit een persoonlijk en belichaamd perspectief.