“We do not imagine the landscape, we live in it.”

Terugblik: Observatiewandeling in het Wantijpark

Stilstaan, vertragen en opmerken | Zondag 18 mei 2025, Wantijpark Dordrecht

Zondagochtend 18 mei verzamelden we met een kleine groep bij de hoofdingang van het Wantijpark in Dordrecht. Het park werd al volop gebruikt; door sportieve mensen, mensen met honden en kinderen. Met dat scenario op de achtergrond, wandelden wij traag en met open zintuigen door het groen. De lucht was zacht, het licht gefilterd, de geluiden van vogels en het ruisen van bomen vormden het decor voor een uur van aandachtig waarnemen.

Deze observatiewandeling is onderdeel van mijn tentoonstelling Scenes of Connection in Galerie PhotoCase, waarin fotografie, video en tekeningen samenkomen als sporen van hoe ik het landschap ervaar. Deze wandelingen zijn een essentieel onderdeel van mijn werkproces. Ze vormen het beginpunt van nieuw werk: een manier om te vertragen, te kijken, te luisteren en te voelen — zonder verwachting, maar met volledige aanwezigheid.

We gebruikten tijdens de wandeling drie eenvoudige vragen als leidraad:

• Wat zie je dat je anders niet zou opmerken?

• Hoe beweegt jouw lichaam door deze plek?

• Wanneer voel jij je verbonden met wat je ziet, hoort of ruikt?

Sommigen maakten foto’s, anderen tekenden of schreven een korte zin op. Eén deelnemer bleef een tijdje stilstaan bij het licht tussen de bladeren, een ander vertelde over een herinnering die terugkwam door hier gewoon even stil te staan. Wat ons verbond was het wandelen zelf — het ritme, de vertraging, het luisteren naar de omgeving én naar onszelf.

“The landscape is not a picture in the imagination, surveyed by the mind’s eye; it is the world as it is known to those who dwell therein, who inhabit its places and journey along the paths connecting them.”

— Ingold, T. (1993). The temporality of the landscape. World Archaeology, 25(2), 152–174. https://doi.org/10.1080/00438243.1993.9980235