Vandaag zag ik de zon reflecteren op het spoor.
De ochtend glanzend tegen de ritmische klank van blik.
Het stuur van mijn fiets, even koud als het spoor moet zijn.

Het staal over staal deed me denken aan de geur van de donkerblauwe overall van mijn vader. Ruw katoen beschermend en geurend naar gladgeborsteld metaal uit de staalfabriek.

Manuela Porceddu

Artist investigating the intersections of bodies, landscapes, belonging and lanuage. Drawing on Deleuze’s rhizome and Ingold’s ‘lines of correspondence,’ I explore (un)rooting, memory, and connection through photography, video, and drawing. My process begins with walking and observing, reflecting on how we internalize place and connection.

https://manuelaporceddu.nl
Previous
Previous

#02

Next
Next

#00